بخشنامه وزارت آموزش و پرورش با عنوان ” برقراری فوق‌العاده ویژه به جای حق التدریس” (  طرح معلم تمام وقت ” ) توسط دیوان عدالت اداری ابطال گردید .

در این رای آمده است : « اختیاری بودن برخورداری از فوق العاده ویژه که در بنـد ۳ بخشنامـه وزارت آموزش و پرورش به آن اشاره شده برخلاف تصریح بند ۱۰ مـاده ۶۸ قانون خدمات کشوری و مصوبه هیأت وزیران است. چرا که برقراری فوق العاده ویژه بر اساس بند ۱۰ ماده ۶۸ قانون خدمات کشوری برای ۲۵% مشاغل امکان پذیر است و وزارت آموزش و پرورش قبل از ابلاغ این بخشنامه فوق العاده ویژه را برای کارکنان اداری اش اجرا نموده است. بنابراین فوق العاده ویژه باید نسبت به تمام معلمان اجراء گردد. بر اساس ماده ۴ دستورالعمل «میزان ساعت تدریس هفتگی معلمان» با داشتن ۲۰ سال سابقه آموزشی یا معاونت یا مدیریت، رسیدن به سن ۵۰ سالگی، ۴ ساعت در هفته تقلیل می یابد که در بخشنامه وزارت آموزش و پرورش نه تنها ساعت تدریس معلمان مذکور تقلیل پیدا نکرده بلکه ۱۰ ساعت تدریس در هفته به ساعت کاری معلمان افزوده شده است که سبب افت کیفیت آموزشی می شود و بر اساس ماده ۳ دستورالعمل «میزان ساعت تدریس هفتگی معلمان زیر ۲۰ سال سابقه تدریس، ۲۴ ساعت در هفته است که بر اساس بخشنامه وزارت آموزش و پرورش ۳۰ ساعت در هفته است در حالی که مشمولان تقلیل ۴ ساعت در هفته باید ۱۰ ساعت تدریس اضافی در هفته داشته باشند و کسانی که مشمول ۴ ساعت تقلیل ساعات تدریس نیستند باید ۶ ساعت اضافه تدریس کنند که امر تبعیض آمیز و بر خلاف اصل سوم قانون اساسی است. ”

نخستین بار و در 15 مهرماه 1398 مدیر صدای معلم در گفت و گو با رادیو فرهنگ از این طرح انتقاد و خواهان توقف آن شد . ( این جا )

این رسانه در گزارشی خطاب به  « جواد حسینی » سرپرست پیشین وزارت آموزش و پرورش به جد خواهان لغو طرح معلم تمام وقت شد . ( این جا )

24 تیر 1398 ؛ این رسانه در گزارشی به طور رسمی خواهان لغو طرح معلم تمام وقت شد . ( این جا )

صدای معلم در گزارش های متعدد خود این طرح را بر خلاف قوانین موجود و در تضاد با کیفیت و روح آموزش دانسته بود .

متن کامل رای دیوان عدالت اداری را می خوانید .